18 grudnia 2011 zmarła we Lwowie pani Janina Szymonowicz - Szybalska, magister farmacji.
Urodziła się 26 lipca 1923 r. we Lwowie w zasłużonej rodzinie polskich Ormian. Jej Stryj Władysław Szymonowicz (1869-1939), prof. Uniwersytetu Jana Kazimierza, był światowej sławy histologiem i embriologiem, zaś jedyny brat Zbigniew Szymonowicz (1922-1999) znakomitym pianistą, laureatem 8 nagrody IV Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie w 1949 r.
W czasie okupacji niemieckiej Lwowa, w latach 1941-1944, była preparatorką w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami prof. Rudolfa Weigla we Lwowie, co dawało skuteczną ochronę przed represjami okupantów.
Po wojnie, mimo represji sowieckich wobec Polaków, pozostała we Lwowie, w małej części przedwojennego mieszkania, opiekując sie rodzicami, bo – jak podkreślała - to był Jej dom i Jej Lwów. Pani Janina po ukończeniu farmacji we Lwowie, juz po wojnie (była jedną z trzech studentek Polek na roku), pracowała w aptece.
Została pochowana w rodzinnym grobowcu Hordyńskich i Szymonowiczów w kwaterze 3 Cmentarza Łyczakowskiego, odprowadzona na miejsce wiecznego spoczynku przez kapłana z parafialnego kościoła św. Antoniego oraz grono przyjaciół i bliskich, którzy przez lata doświadczali jej dobroci i wielkiego serca.
Poniżej przypominamy sylwetkę brata Pani Janiny, Zbigniewa.
Zbigniew Szymonowicz urodził się 3 lutego 1922r. we Lwowie. Grać na pianinie zaczął w wieku 4 lat. Przez lwowskich krytyków muzycznych był nazywany cudownym dzieckiem. Pierwszy koncert dał w wieku 8 lat, natomiast z towarzyszeniem orkiestry zagrał po raz pierwszy w wieku 14 lat. Naukę rozpoczął pod kier J. Dwernickiej, naukę z zakresu kompozycji u J. Freiheitera (lwowski muzykolog i kompozytor żydowskiego pochodzenia). W l. 1940-41 studiował w Konserwatorium we Lwowie - u J. Marmora (fort) i kompozycję u J. Kofflera - (kolejny żydowski kompozytor działający we Lwowie - prekursor dodekafonii w Polsce - całkowita awangarda muzyczna lat 30). W latach 1945-46 Zbigniew Szymonowicz kształcił się w PWSM w Łodzi (u Stanisława Szpinalskiego w klasie fortepianu, a następnie u Kazimierza Sikorskiego kontynuował studia kompozytorskie ). Dyplom z fortepianu otrzymał w 1946r.
W 1947 zadebiutował na estradzie Filharmonii Łódzkiej, wykonując z orkiestrą Koncert fortepianowy b-moll Piotra Czajkowskiego.
W 1956 podjął pracę pedagogiczną w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi, w której prowadził klasę fortepianu. W latach 1958-66 był jednocześnie prodziekanem Wydziału Instrumentalnego, a w latach 1964-81 kierownikiem Katedry Fortepianu. Od 1963 do 1971 uczył także w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej w Łodzi.
Był jurorem Konkursów Chopinowskich w Warszawie (1970 i 1975), konkursów ogólnokrajowych i międzynarodowych. Dokonał nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia i Telewizji Polskiej oraz firmy płytowej Polskie Nagrania (m.in. utwory Fryderyka Chopina, Koncert fortepianowy Arama Chaczaturiana).
Ważniejsze komopozycje:
•Mazurek nr 1 cis-moll na fortepian solo (1938)
•Mazurek nr 2 fis-moll na fortepian solo (1938)
•Preludium gis-moll na fortepian solo (1938)
•Preludium b-moll na fortepian solo (1938)
•Wariacje na skrzypce i fortepian (1940)
•Mazurek nr 3 es-moll na fortepian solo (1940)
•Nokturn na skrzypce i fortepian (1940)
•Mazurek nr 4 D-dur na fortepian solo (1941)
•Mazurek nr 5 na fortepian solo (1941)
•Preludium i toccata na fortepian solo (1941)
•Pieśni do słów Marii Konopnickiej i Leopolda Staffa na głos z fortepianem (1941-43)
•Mazurek nr 6 na fortepian solo (1943)
•Koncert fortepianowy (1956)
•Wariacje i Fuga na temat B-A-C-H na dwa fortepiany (1957)
•Szkice programowe, suita na orkiestrę symfoniczną (1961)
•Concertino na fortepian i małą orkiestrę symfoniczną (1966)
•Tryptyk na fortepian solo (1968)
•Dialogi na fortepian, orkiestrę smyczkową i perkusję (1971)
•Per aspera na orkiestrę symfoniczną (1973)
•Miniatury na fortepian i orkiestrę (1973)
Zmarł 10 września 1999r., został pochowany na Cmentarzu Ewangelickim przy ul. Ogrodowej w Łodzi.
