Kilka dni przed Świętami Bożego Narodzenia nasza Fundacja ( Armenian Foundation) otrzymała w darze szczególną publikację - Archidiecezja lwowska obrządku ormiańskokatolickiego w latach 1902-1938 autorstwa Tomasza Krzyżowskiego.
Słów kilka o treści publikacji:
Powstanie archidiecezji lwowskiej obrządku ormiańskokatolickiego wiąże się z zawarciem unii ze Stolicą Apostolską w 1630 r. przez biskupa Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego Mikołaja Torosowicza. Wykorzystano wówczas istniejące już struktury duszpasterskie i instytucje kościelne; wprowadzono nowe rozwiązania prawne oraz przejęto niektóre zwyczaje liturgiczne z obrządku łacińskiego. Nowo powstała archidiecezja nie wchodziła w skład żadnej metropolii ani nie posiadała diecezji sufragalnych, stąd też jej rządca, a więc każdy ordynariusz, posiadał status arcybiskupa, nie zaś metropolity, jak miało to miejsce w przypadku archidiecezji innych obrządków na ziemiach polskich. Archidiecezja ormiańska znajdowała się poza obszarem jurysdykcji Patriarchatu Ormiańskokatolickiego w Cylicji. Do 1917 r. podlegała Kongregacji Propagandy Wiary w Rzymie, a następnie Kongregacji dla Kościołów Wschodnich tamże. W porównaniu z innymi diecezjami w Rzeczpospolitej omawiana archidiecezja posiadała miniaturowe struktury i urzędy. Na początku XX stulecia pod względem administracyjnym podzielona była na 3 dekanaty i 10 parafii, w których pracowało ponad 20 duchownych. Liczbę wiernych szacowano zaś na niespełna 4000 osób. Do najważniejszych instytucji archidiecezjalnych należały: Konsystorz Arcybiskupi (Kuria), Kapituła Katedralna, Zakon ss. Benedyktynek ormiańskich wraz z prowadzoną przez zakonnice szkołą żeńską, Zakład Naukowy im. dr. Józefa Torosiewicza, Bursa im. abp. Izaaka Isakowicza oraz Archidiecezjalny Związek Ormian.
Bardzo dziękujemy autorowi i darczyńcy.